• Bere helburua belaunaldien arteko aldaketa erraztea da, gazteak nekazaritza sektorean sartzea sustatuz.
• Ikerketak nekazaritza-ustiategietan gazteentzako prestakuntza-bisiten programa nazional baten ezarpena aztertzen du.

Ikerketaren helburua nekazaritza sektorean belaunaldien arteko aldaketa erraztea da, ondo hezitako eta ondo prestatutako gazteak txertatuz. Horrek gazteen beharretara egokitutako kualifikazio-prozesuak ezartzea eskatzen du, eta batez ere beren ezagutzak sendotzeko eta ondoren beren ustiategietan aplikatzeko aukera ematen dieten prestakuntza praktiko -prozesuak.

Horregatik, ikerketak gazteentzako prestakuntza-bisiten programa nazional baten ezarpena aztertzen du harrera-ustiategietan, haien ezagutza hobetzeko, alderatzeko, kudeatzen dituzten ustiategietan aplikatzeko tresna gisa eta nekazaritza-sektorean ezagutza eta teknologia txertatzeko prozesuak indartzeko.

Metodologia

Ikerketak gazteen prestakuntza-beharrak aztertzen ditu lau parametrotan oinarrituta:

• Azken 2 aldietako (2007-2013 eta 2014-2020) inkorporazio datuak.
• Sektorearen ezaugarriak eta joerak.
• Arautze-esparrua.
• 289 nekazari eta basozain gaztek betetako galdetegia.

Ondorioak

A) Gazteak nekazaritza sektorean sartzeari dagokionez, ikerketak honako hau ondorioztatzen du:

• Gazteek nekazaritzan aritzea eragozten dieten oztopoak lurra, finantzaketa eta ezagutza lortzeko zailtasunetatik datoz, baina baita bizi diren eremuetan zerbitzuen eskuragarritasunetik eta azpiegitura egokietatik ere.
• 2018rako, 35.076 gazte kontratatu ziren bi programazio-aldietan (2007-2013 eta 2014-2018). Horrek batez beste (12 urte kontuan hartuta) 2.923 gazte urteko adierazten du.
• Estatu osoan txertatutako gazte guztien artean, % 71,92 gizonak dira (25.228) eta % 28,08 emakumeak (9.848). Emakumeen lan-merkatuan sartzen diren ehuneko handienak Kantauri kostaldean daude (Galizia, Asturias eta Kantabria).
• Sarrera berrien ehunekorik handiena 35 eta 40 urte bitartean gertatzen da. Batu diren emakumeen artean, adin nagusiagoa dago gizonekin alderatuta.
• Emakumeen artean, sektoretik kanpoko emakumeen ehuneko handiagoa dago gizonena baino.
• Datuek adierazten dute langile berriek ez direla gai nekazaritza-lanbidearen gainbehera irauli. 2009 eta 2018 artean programan sartu ziren 3.061 gazteren batez bestekoarekin alderatuta, SETAk batez beste 3.845 ikasle erregistratu galtzen ditu urtero.
• 2016az geroztik, handituz joan da sarrera berrien kopurua , bai autonomia erkidego batzuek (adibidez, Andaluzia) neurri hau bultzatu dutelako, bai sarrera berrien eskariaren hazkundeagatik (adibidez, Kantauri kostaldea).

B) Prestakuntzaren edukiari dagokionez:

• Gutxi gorabehera, gehitutako ustiategi berrien erdia sektore kontinentaletan daude, gero eta ustiategi handiagoak laguntza zuzenen mende daudenak. Haien prestakuntza-beharrak ekoizpen-prozesuen mekanizazioarekin, sarreren aurrezpenarekin, ingurumen-irizpideak eragiketetan txertatzearekin eta baliabideen kudeaketarekin (ura, makineria, ongarriak, produktu fitosanitarioak, langileak, etab.) lotutako ezagutza-arloetan oinarritzen dira.
• Gehikuntzen beste erdia hainbat sektoretan dago, besteak beste, fruta eta barazkiak, mahastiak, hegazti eta txerri hazkuntza intentsiboa eta erlezaintza. Beharrezko prestakuntzak sektore bakoitzaren arazo espezifikoak jorratu beharko lituzke, baina beste trebetasun batzuk ere komunak izango dira azpisektore guztientzat, hala nola kalitatearen kudeaketa (JPD, JGP, ekoizpen ekologikoa, ekoizpen integratua bidez), trazabilitatea, marketina eta komunikazio korporatiboa.
• Teknologia berriei dagokienez, prestakuntza-beharrak batez ere sarreren erabileraren eraginkortasuna hobetzeko teknologiak erabiltzean eta txertatzean oinarritzen dira, baita tresna digitalak ere: Informazio Geografikoko Sistemak (GIS), urrutiko detekzio-sistemak eta nekazaritza, abeltzaintza eta basogintza sektoreetarako kudeaketa-softwarea.
• Ureztatzeak Espainiako nekazaritzan duen garrantziak ureztatze tekniketan eta teknologietan prestakuntza indartzea ere justifikatzen du. Klima-aldaketarekin lotutako lehorte maizagoen aurreikuspenak ikusita, beharrezkoa da lurzoruaren dinamikari, uraren babesari, ureztatze teknikei eta teknologien erabilerari buruzko ezagutza zabaltzea, eta bereziki garrantzitsua da ura eta energiaren kontserbazioa.
• Sektoreko soldatapeko enpleguaren hazkundeak eskatzen du pertsonen kudeaketa , langileen beharren plangintza eta kontratazioa, laneko arriskuen eta logistikari lotutako prestakuntza programak sartzea. Era berean, ustiategien kudeaketari dagokionez, beharrezkoa da administrazio-prozeduretako eta laguntzen kudeaketako prestakuntza hobetzea.
• Sorrera-fase goiztiarretan, batez ere sektoretik kanpo eta familia-loturarik gabe sartzean, erronka handienetako bat inbertsioak egiteko gaitasuna da. Zentzu honetan, komenigarria da prestakuntza-programek plangintza estrategikoari , kostuen analisiari eta sarreren erabileran aurreztean oinarritutako ekintzei buruzko moduluak sartzea, baita elkarteei buruzkoak ere.
• Azkenik, ingurumen-edukiak menderatzea funtsezkoa da nekazaritza-profesional guztientzat, ez bakarrik araudi-eskakizunengatik, baita arazo hauei aurre egiteak dakarren errentagarritasuna handitzeagatik ere.

Azkenik, ikerketak Harrera Baserrien Sare baten sorrera eta gazteek baserrietara egindako prestakuntza bisiten programa baten ezarpena ere jorratzen ditu, haien ezagutzak handitzeko eta prestakuntza beharrak asetzeko.