• Lorena Álvarez abeslariak Landa Eremuen Sare Nazionalarekin hitz egin du pandemia eta berrogeialdiaz, landa-musikaz, herriez, hiriez eta datorren udaz.

Lorenak, bere azken albuma "Collection of Simple Songs" izan zenak, Julieta Venegas eta Nacho Vegasen kontzertuak ireki zituen 2012an. Berez urduri ez dagoenez, ez du konposatzen eta abesten bakarrik, baita bere bideoklipak ekoizten eta egiten ere, eta bere albumak eta webgunea ilustratzen ditu.

"Landa-musika" egiteagatik ezaguna, Lorenak etiketetatik aldentzen da, baina bere estilo musikala egungo hiri-musika eszenarekin kontrastatzen du.

RRN: Nola uste duzu aldatu gaituela pandemiak?

Lorena Álvarez: Mundua gu baino gehiago aldatu du. Eta horrek esan nahi du aukera ona dugula bakoitzak erabakitzeko zer egin nahi duen eta zer ekarpen egin dezakeen bere posizio indibidualetik. Oso kontziente izan behar dugu nola bizi nahi dugun hemendik aurrera. Gizakiei onena eraikitzeko boterea eman zaie, eta botere hori erabiltzen ari da dena suntsitzeko.

RRN: Eragin al du zure udako biran?

LA: Bai, baina nire ekimenez. Zain zeuden eta berriro jarrai zitezkeen datak bertan behera utzi ditut. Uste dut zirkunstantziak ez direla egokiak eta musika berrian eta izapidetzen ari diren enkarguetan lan egitea nahiago dudan une batean nago.

RRN: Zure musika “landa-eremukoa” bezala etiketatuta dago. Zer esan nahi du horrek zehazki?

LA: Niretzat, ez dago lehenengoa bezalako etiketarik. Baditut nire eraginak, noski, baina batez ere nire sena gidatzen uzten diot neure buruari konposatzeko orduan. Noski: “landa” hitzarekin merkatuak ulertzen badu gaur egun egiten den hiri-musika motarekiko kontrastea dela, orduan bai, nik landa-musika egiten dut. Azken finean, herri batean jaio eta bizitzeak hiri batean jaiotzeak baino konnotazio desberdinak ditu.

RRN: Uste duzu pandemiak landa-munduari buruzko ikuspegi berri bat ekarri diola?

LA: Bai, mentalitate aldaketa bat dago. Konfinamenduak benetan garrantzitsua denari garrantzia ematera behartu gaitu. Mundua gelditu egin da. Eta ikusi ahal izan dugu lehenago ere garrantzia ematen zitzaiela gauza iheskor eta agerikoei... Eta itxura horren azpian, ikusten dugu arreta jarri ez genion egia unibertsal bat dagoela: benetakotasuna, maitasuna eta natura. Logikoa da, beraz, jendeak orain landa mundura begiratzea arnasa hartzeko eta zoriontsuago eta libreago izateko, eta jendez gainezka egoeretan bizi ez daitezen.

RRN: Beraz, landa-bizitzara itzultzearen alde zaude?

LA: Landa eremua ez da akastuna. Baina ez dut idealizatzen. Idealena herri batean bizitzea litzateke, bere bizi-kalitatearekin, baina baita hiriko oinarrizko zerbitzuekin ere: komunikazioa, konexioak, hezkuntza, osasungintza... Herri batean bizitzeak arazo asko ere dakartza. Lan falta, zahartzea eta eskoletan haur gutxi daude. Nola konbina ditzakegu biak?

RRN: Nolakoa izango da uda hau zuretzat?

LA: Beno, nire uda landatarra izango da! (barreak). Itxialdiaren ondoren, naturarekiko kontaktu pixka bat behar dut, beraz, Pirinioetako artista egoitza batera noa enkargatu didaten musika berria grabatzera.